ساختار مغز زنان در طول قاعدگی واقعا تغییر می‌کند
تاریخ انتشار: ۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۷۰۱۶۲
به گزارش خبرآنلاین به نقل از ایسنا، گروهی از پژوهشگران به سرپرستی الیزابت ریزور و ویکتوریا بابنکو، دانشمندان علوم اعصاب از دانشگاه کالیفرنیا در سانتاباربارا، ۳۰ زن را در طول دوره‌های قاعدگی ردیابی و تغییرات ساختاری را که در مغز با نوسانات نمایه‌های هورمونی اتفاق می‌افتد، با جزئیات ثبت کردند.
براساس نتایج این پژوهش که در سرور پیش‌چاپ bioRxiv منتشر شده و هنوز موردبررسی همتا قرار نگرفته؛ تغییرات ساختاری در مغز در طول قاعدگی ممکن است تنها محدود به مناطق مرتبط با چرخه قاعدگی نباشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پژوهشگران می‌گویند: این، اولین نتایجی است که تغییرات همزمان مغز را در ریزساختار ماده سفید و ضخامت قشر مغز گزارش می‌کند که همزمان با ریتم‌های هورمونی مبتنی بر چرخه قاعدگی روی می‌دهد. اثرات متقابل مغزی-هورمونی قوی ممکن است محدود به نواحی متراکم گیرنده محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گناد (محور HPG) نباشد.
زنان درمجموع حدود ۴۵۰ دوره قاعدگی را در طول زندگی خود تجربه می‌کنند و هرچند نیمی از جمعیت جهان در نیمی از طول زندگی خود با این وضعیت زندگی می‌کنند، اما تاکنون تحقیقات کمی روی آن انجام شده است و کسی نیز دلیل آن را نمی‌داند.
اغلب تحقیقات در مورد تأثیر هورمونی روی مغز، بر روی ارتباطات مغزی در طول وظایف شناختی متمرکز شده است، نه خود ساختارهای واقعی. نوسانات چرخه‌ای در هورمون‌های محور HPG اثرات رفتاری، ساختاری و عملکردی قدرتمندی را از طریق اعمال بر روی سیستم عصبی مرکزی پستانداران اعمال می‌کند. بااین‌حال، اطلاعات کمی در مورد اینکه این نوسانات چگونه گره‌های ساختاری و بزرگراه‌های اطلاعاتی مغز انسان را تغییر می‌دهند، هویدا شده است.
ریزساختار ماده سفید (شبکه چربی فیبرهای عصبی که اطلاعات را بین مناطق ماده خاکستری منتقل می‌کند) با تغییرات هورمونی ازجمله بلوغ، استفاده از داروی خوراکی پیشگیری از بارداری، هورمون درمانی تأییدکننده جنسیت و استروژن درمانی پس از یائسگی تغییر می‌کند.
پژوهشگران برای پرداختن به شکاف درک ما از قاعدگی، از افراد شرکت‌کننده در این مطالعه در طول سه مرحله قاعدگی شامل قاعدگی، تخمک‌گذاری و اواسط فاز لوتئال (سومین و آخرین مرحله از چرخه تخمدانی) اسکن MRI گرفتند. آن‌ها در زمان انجام هر یک از این اسکن‌ها سطح هورمون شرکت‌کنندگان را نیز اندازه‌گیری کردند.
نتایج نشان داد که با نوسان هورمون‌ها، حجم ماده خاکستری و سفید و حجم مایع مغزی نخاعی نیز تغییر می‌کند. به طور مشخص، درست قبل از تخمک‌گذاری، زمانی که هورمون‌های ۱۷β-estradiol و هورمون لوتئینیزه‌کننده افزایش می‌یابد و مغز شرکت‌کنندگان تغییرات ماده سفید را نشان می‌دهد که نشان‌دهنده انتقال سریع‌تر اطلاعات است.
هورمون محرک فولیکول تخمدان که قبل از تخمک‌گذاری افزایش می‌یابد و به تحریک فولیکول‌های تخمدان کمک می‌کند، با ماده خاکستری ضخیم‌تر همراه بود. پروژسترون که پس از تخمک‌گذاری افزایش می‌یابد، با افزایش بافت و کاهش حجم مایع مغزی نخاعی همراه بود.
معنا و اثر این موضوع روی مغز فرد نزد پژوهشگران ناشناخته است، اما این پژوهش زمینه‌ای را برای مطالعات آینده و شاید درک علل مشکلات غیرمعمول اما شدید سلامت روان مرتبط با قاعدگی فراهم می‌کند.
پژوهشگران می‌گویند: اگرچه ما در حال حاضر پیامدهای عملکردی یا تغییرات ساختاری مغز را گزارش نمی‌کنیم، اما یافته‌های ما ممکن است پیامدهایی برای تغییرات هورمونی در رفتار و شناخت داشته باشد. بررسی روابط مغز و هورمون در سراسر شبکه‌ها برای درک عملکرد سیستم عصبی انسان به صورت روزانه، در طول دوره‌های انتقال هورمونی و به طور کلی در طول عمر انسان ضروری است.
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898020منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: مغز انسان اسکن مغزی زنان بهداشت و سلامت زنان بدن انسان تخمک گذاری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۷۰۱۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای عجیب: این ۵۰۰ نفر از بیماری قلبی و دیابت در امانند
افراد مبتلا به سندرم لارون، ریسک پائینی برای ابتلا به بیماری‌های قلبی و اختلالات مرتبط با افزایش سن دارند و دانشمندان در همین نکته به دنبال درمان‌های جدیدی هستند.
به گزارش خبرآنلاین، گونه نادری از کوتاه‌قامتی به نام سندروم لارون که در سراسر دنیا تنها ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر به آن مبتلا هستند، توجه دانشمندانی را که در حوزه پیری و بیماری‌های متابولیک مشغول بررسی هستند، به خود جلب کرده است.
جالب اینجاست که در مجموعه‌ای از مطالعات، این بیماری با تعداد قابل‌توجهی از اثرات مثبت سلامتی، مثل محافظت در برابر دیابت، سرطان و زوال شناختی مرتبط به نظر می‌رسد و موش‌هایی با شرایط مشابه حدود ۴۰ درصد بیشتر از حیوانات کنترل عمر می‌کنند.
بیماران سندروم لارون از بیماری قلبی در امانندگرچه هنوز مشخص نیست که آیا افراد مبتلا به سندرم لارون (کمبود گیرنده هورمون رشد)، به‌طور متوسط بیشتر از افراد معمولی عمر می‌کنند یا خیر، اما نتیجه بررسی منتشره در Med حکایت از آن دارد که احتمالاً خطر کمتری در ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، مبتلایان به این سندروم را تهدید می‌کند. مبتلایان به این سندروم، فشارخون پایین‌تری دارند و تجمع چربی در شریان‌هایشان کمتر است و دیواره شریان کاروتید آن‌ها نسبت به افرادی که به این سندروم مبتلا نیستند، ضخامت کمتری دارد.
والتر لونگو، زیست‌پیری‌شناس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و یکی از نویسندگان این مقاله دراین‌باره توضیح داده: «این مطالعه عملاً این آخرین قطعه گمشده‌ای بود که نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به این سندروم، از همه بیماری‌های اصلی مرتبط با سن در امان هستند و از همین رو جزئیات مطالعه درباره این سندروم، ممکن است در تولید دارو‌ها یا رژیم‌های غذایی با اثرات محافظتی مورداستفاده قرار بگیرد».
از اکوادور تا سراسر جهان«خایمه گوارا آگیره»، متخصص غدد دانشگاه سانفرانسیسکو در پایتخت اکوادور و یکی از نویسندگان این مقاله دراین‌باره گفته: «در این مطالعه ۲۴ فرد مبتلا به سندرم لارون و ۲۷ نفر از بستگان آن‌ها مورد بررسی قرار گرفتند که همگی در اکوادور زندگی می‌کنند.» اکوادور کشوری است که یک‌سوم افراد مبتلا به این بیماری در آن زندگی می‌کنند.
او از زمانی که گروهی از افراد مبتلا به این بیماری را در روستا‌های دورافتاده در کوه‌های آند شناسایی کرد، بیش از ۳۰ سال است که آن‌ها را زیر نظر دارد.
افراد مبتلا به سندرم لارون، دارای کمبود گیرنده هورمون رشد هستند و ازاین‌رو، بدنشان نمی‌تواند به صورتی درست و صحیح از این هورمون بهره ببرد. البته سطح هورمون رشد در بدن آن‌ها طبیعی یا حتی بالاست، ولی سطح فاکتور رشد شبه انسولین-۱ (IGF-۱) (که به هورمون رشد در راستای تقویت رشد استخوان‌ها و بافت‌ها کمک می‌کند) در بدنشان پائین است.
طبق گفته لونگو، از آنجایی که پایین بودن سطح IGF-۱ با خطر بیشتر بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است، بسیاری بر این باورند که افراد مبتلا به سندرم لارون احتمالاً با مشکلات قلبی و عروقی زیادی روبه‌رو هستند. تحقیقات پیشین که توسط همین گروه انجام شده بود، حکایت از آن داشت که افراد مبتلا به سندروم لارون، آمار مرگ‌ومیر مشابهی بر اثر بیماری‌های قلبی دارند و بعد از تحقیقات گوارا آگیره درباره برخی مرگ‌های ناشی از حملات قلبی، او متوجه تناقض‌های متعددی شد. خود او در این‌باره گفته: «مردم در آن شهرهای کوچک، گاهی هر مرگی را بدون هیچ توضیحی به انفارکتوس میوکارد نسبت می‌دهند و این ساده‌ترین کار است.»
مجموعه‌ای از آزمایش‌های بعدی نشان داد که افراد مبتلا به سندرم لارون در مقایسه با بستگانشان که این بیماری را نداشتند، ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی معمولی یا کمتری داشتند.
راوی ساواریرایان، ژنتیک بالینی و محقق مؤسسه تحقیقاتی کودکان مرداک در ملبورن گفته: «این‌ها نتایج مقدماتی بررسی در تعداد بسیار کمی از افراد است که جالب به نظر می‌رسند. من فکر می‌کنم که این بررسی‌ها باید در گروه‌های بسیار بزرگ‌تری تکرار شوند.»
شرایط مشابه در بیماران آکندروپلازیساواریرایان و همکارانش نتایج مشابهی را در بیماران مبتلا به نوع دیگری از کوتاه‌قامتی به نام آکندروپلازی یافتند. او در این رابطه توضیح داد: «وقتی به این مقاله نگاه کردم، شباهت‌های زیادی بین این دو دیدم و این برایم واقعاً جالب بود.»
مانوئل آگویار-اولیویرا، متخصص غدد در دانشگاه فدرال سرگیپ در برزیل، که در حال بررسی جهش نادر دیگری که باعث کوتاهی قد می‌شود است، اثرات محافظتی قلبی عروقی مشابهی را در بین بیش از گروهی از افراد که بیش از ۳۰ سال آن‌ها را زیر نظر داشته، مشاهده کرده و دراین‌باره گفته: «داده‌ها بسیار شبیه به هم هستند.»
محققان از این احتمال که افراد مبتلا به سندرم لارون ممکن است بیشتر از حد متوسط عمر کنند، شگفت‌زده شده‌اند. تابه امروز هیچ یک از این محققان، نشانه‌ای در این رابطه نیافته‌اند، اما امیدوارند که در مقایسه افراد مبتلا به این سندروم با خواهر‌ها و برادر‌های سالم‌شان، نشانه‌ای برای طول عمر بیابند. آگیره دراین‌باره گفته: «در تلاش برای به دست آوردن بودجه برای انجام این مطالعات هستم.»
الهام‌بخشی برای ساخت داروهاهایم ورنر، متخصص ژنتیک که درباره اثرات محافظتی سندرم لارون در برابر سرطان مطالعه می‌کند، به این نکته اشاره کرده که تلاش‌های کنونی در مسیر کمک به شناسایی ژن‌ها و مسیر‌هایی که ممکن است در برابر بیماری‌های قلبی عروقی محافظت کنند، مهم خواهد بود: «تشخیص این ژن‌ها برای مداخلات تغذیه‌ای یا دارویی در آینده اهمیت زیادی دارد.»
لونگو امیدوار است که نتایج اخیر بتواند در توسعه استراتژی‌های جدیدی در راستای جلوگیری از بیماری‌های قلبی عروقی در افراد بدون این عارضه باشد، مفید و مؤثر باشد. شاید یک داروی خوراکی برای کاهش سطح IGF-۱ با هدف قرار دادن گیرنده هورمون رشد، راهکار مناسبی باشد. او در این رابطه گفت: «فقط باید متوجه شویم که چگونه می‌توان این کار را با خیال راحت انجام داد تا اوضاع را بدتر نکنیم.»
آگیر اولیورا البته تمایل چندانی به مسدود کردن هورمون‌ها برای تقلید از اثرات مثبت در افراد غیر مبتلا ندارد و معتقد است که این نوع مداخله ممکن است ریسکی و خطرناک باشد.
محققان در عین‌حال قصد دارند تا به مبتلایان به سندروم لارون کمک کنند. لونگو و گوارا آگیره از شرکت‌های داروسازی و دولت اکوادور خواسته‌اند تابه منظور بهبود روند رشد کودکان و نوجوانان مبتلا به این سندروم، IGF-۱ را برای آن‌ها تهیه و فراهم کنند. چرا که برخی تحقیقات حکایت از آن دارد که این فاکتور ممکن است برای افراد مبتلا به کوتاه‌قامتی مؤثر باشد.
محققان همچنین با آغاز آزمایش یک رویکرد غذایی، امیدوارند تا رشد کودکان مبتلا به این سندرم را بهبود بخشد. گوارا آگیره به صورت رایگان به این گروه مراقبت‌های پزشکی ارائه می‌کند. خود او در این‌باره گفته: «آن‌ها هنوز هم هر هفته با یک مشکل جدید به سراغم می‌آیند و خوشبختانه، تعداد آن‌ها زیاد نیست.»
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان